Alicja MicułaLaura Morelli w książce Skradziona Dama przenosi nas w dwa światy.
Laura Morelli jest autorką powieści historycznych inspirowanych sztuką. Jako że posiada doktorat z historii sztuki, wie o czym pisze. Również w tej książce. Przenosi nas w dwa światy: w czasy renesansu, do mistrza Leonardo da Vinci, jak również w czas ratowania tego i innych dzieł sztuki podczas II wojny światowej. Dzięki wiedzy autorki możemy prawie uczestniczyć w pracy mistrza na jego dziełem i widzieć ówczesny świat jego oczami. Również te bardziej współczesne wydarzenia pozwalają wczuć się w sytuację pracowników Luwru, którzy poświęcili się ratowaniu dzieł sztuki przed wkraczającymi podczas II wojny światowej do Francji niemieckimi żołnierzami. W wojennym chaosie znajdowali jednak czas na uczucia, a i mistrz Leonardo opisany został jako barwna, nietuzinkowa postać.
Mona Lisa, obraz namalowany przez Leonarda da Vinci, jest portretem niewielkich rozmiarów (77 × 53 cm), namalowanym na topolowej desce. Mistrzostwo Leonarda da Vinci polegało m.in. na tym, że dzięki technice sfumato uzyskał uzyskał efekt taki, jak gdyby Lisa Gherardini, jego wtedy ok. 25-letnia modelka, wyglądała jak żywa. Z którejkolwiek strony nie stanęlibyśmy przed Moną Lisą, zawsze będzie patrzyła wprost na nas, a jej uśmiech jest bardziej widoczny, gdy patrzymy na jej oczy. Znika po skierowaniu wzroku bezpośrednio na jej usta. Obraz zamówiony przez męża Lisy Gherardini nigdy do niego nie trafił. Leonardo zabrał go ze sobą, gdy wyjechał pracować dla Franciszka I, króla Francji.
Luwr z ponad trzystoma tysiącami dzieł sztuki, jest jedną z największych instytucji tego typu. Został otwarty 10 sierpnia 1793 roku. Podzielone jest na trzy skrzydła otaczające dziedziniec Napoleona Bonaparte. Powierzchnia wystawowa Luwru to ponad 55 kilometrów kwadratowych. Podczas ewakuacji pracownicy Luwru przez całe tygodnie pakowali, katalogowali i wywozili dzieła sztuki. Gdy Niemcy weszli do Paryża, Luwr okazał się być pusty, a dowódca wojsk okupacyjnych dostał z nerwów wylewu.
Obecnie obraz Mony Lisy znajduje się kuloodpornym sześcianie zbudowanym za ponad 7 mln dol., który w razie niebezpieczeństwa znika w sejfie ulokowanym pod ziemią. Ma specjalny adres pocztowy, na który kierowane są listy miłosne do Lisy Gherardini i własnych ochroniarzy. Poza Francją „Mona Lisa” była pokazana jedynie w Stanach Zjednoczonych (1963), Japonii (1974) i Rosji (1974).
Skradziona DAMA
Niezwykła historia najsłynniejszego obrazu na świecie
Autor: Laura Morelli
wydawnictwo: LeTra
www.arkady.info
